Παροχή εργασίας σε νπδδ μέσω παρένθετων εργοδοτών, με τους οποίους ο εργαζόμενος συνδεόταν άμεσα με σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου. Αδύνατη η μετατροπή των διαδοχικών συμβάσεων αυτών σε αορίστου χρόνου βάσει του π.δ. 164/2004, δεδομένου ότι οι ενάγοντες δεν συνδέονταν με το νπδδ με κάποια σύμβαση, αλλά μόνο με το τρίτο πρόσωπο, σε συνδυασμό με το ότι η εικονικότητα αποκλείεται σε σύμβαση στην οποία μετέχει το δημόσιο ή νπδδ. Ούτε όμως και με το τελευταίο παρένθετο πρόσωπο συνδέεται με σύμβαση αορίστου χρόνου ο ενάγων, εφόσον δεν επικαλείται διαδοχική μεταβολή του εργοδότη και κυρίως ότι ο τελευταίος εργοδότης του υπεισήλθε ως διάδοχος φορέας στις υποχρεώσεις των προηγούμενων εργοδοτών – εργολάβων του, οπότε θα είχε εφαρμογή το π.δ. 572/1998 και ν. 2112/20. Συνακόλουθα απορριπτέο είναι και το αίτημα επιδίκασης αποζημίωσης απολύσεως, εφόσον ο ενάγων επικαλείται σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου, η οποία λήγει αυτόματα, ενώ σε περίπτωση που είναι άκυρη η σύμβαση αυτή δεν απαιτείται η από το άρ. 672 ΑΚ καταγγελία, στην οποία, εξάλλου, δεν έχει εφαρμογή το αρ. 3 παρ. 1 του ν. 2112/20 και 5 παρ. 3 του ν. 3158/55.
24295/2013 ΜΠΡ ΘΕΣΣΑΛ
